Resimdeki kıraç topraklar insanın içini ürpertiyor.

Ama daha da yürek kanatan, kayalıkların üzerinde bekleşen insanların çaresizliği, ve bu ortaçağ tablosundaki kör karanlık!

Hatay’ın Hassa ilçesinde yöre sakinleri bir süredir devam eden kuraklık nedeniyle yağmur duasına çıkmışlar.

İlçe müftü vekilinin başa geçmesiyle iki rekât namaz kılmışlar…

Bereketli yağmurların gelmesi için Kuran-ı Kerim okuyup dualar etmişler…

Tanrının kendilerini duyması uğruna 40 (evet yanlış okumadınız kırk) küçükbaş hayvan kesip yakarmışlar…

2000 yıl önce Aztek tapınaklarında yapıldığı gibi kurbanlarının kanlarını akıtmışlar, ki tanrının ancak oluk oluk kan akarsa kendilerine iyilik yapacağını düşünmüşler zahir!

Şimdi neresinden başlamalı? Bu olayın, bu insanların, bu ülkenin içinde bulunduğu durumu nasıl ele almalı?

Her şeyden önce şu bir gerçek; insanlar istediklerine inanmakta özgürdürler. Ancak bu inanç ve kör önyargılar devlet politikası haline gelebilir mi? Gelmeli mi?

Müftülük resmi makam. Evet, dinin temsilcisi, ama aynı zamanda da bir devlet kurumu.

Aynen Meteoroloji Enstitüsü gibi, devletin himayesinde, ondan aldığı bütçeyle çalışıyor.

Bu bir çelişki değil mi?

Devlet memurunun öncülüğünde kırk kurban kesip yağmur için dua edilen, ve bereketin böyle yağdırılabileceği düşünülen bir ülkede elbette evrim teorisinin ders kitaplarından çıkarılması makuldür.

Yani hiç şaşırmamak lazım.

Türkiye’de solu eleştirirken, “Anadolu’ya gitmek, insanları anlamak” edebiyatı yapılır sık sık.

Bu ikiyüzlülüğe de bir son vermek lazım.

Halka gidip empati yapılacak şey bu ve benzerleri olmasa gerek.

Bu ülkenin geleceğini düşünenlerin yapması gereken sahte gülümsemelerle halkın sırtını sıvazlamak, prim vermek değil.

Doğruya giden yol, “halkla ters düşmemek” sloganlarıyla yanlışlara, batıl inançlara kafa sallamaktan geçmiyor.

Toplumun tüm kaynaklarının devleti ele geçiren bir kesim tarafından “batıl inançlar” için seferber edilmesi karşısında susmak hiç değil.

Cumhuriyetin değerlerinin ve aydınlanmanın nasıl büyük zorluklar ve acılarla yaratıldığını şimdi daha iyi anlıyorum.

 

Tarık Demirkan

26.02.2017