Tertemiz pınarların kaynağına sin, Berrak camların silueti ol, Elmasın ışıltısının ardına saklan, Taşların altına, böceklerin arasında hatta, Hatta fırından yeni çıkmış gevrek ekmeğe gizlen, Zavallım, zavallım benim. Yaz yağmuruyla gir toprağın özüne – Boşuna temizlemeye çalışma, Çünkü ancak başkasında yıkayabilirsin yüzünü. Minik bir otun narin yüzü ol, olabilirsen Ve bil ki, dünyanın ekseninden de … Okumaya devam et
Budapeşte’de aylardır Vígszinház tiyatrosunda kapalı gişe oynayan Pal Sokağı Çocukları müzikalinden “Arsa marşı”. Bu dünya büyük, ta göklere kadar Ama bu Arsa ufacık, avucumuza sığar Güneş bile bizimle burada Tahta perdeler içindeki bu dünyada Meydan bizim, yaz bizim ağaçlar bizim Bahçe bizim ev bizim bu takım bizim Sen ve ben asla … Okumaya devam et
Güneşli özgür zirvelerde yaşadım ben, ama şimdi evladını soğuk vadilere hapsettin, ey yurdum! Gölgelerin arasında ikindi güneşinin uzak parıltısı da teselli etmiyor artık. Yalçın kayaların doruklarında, işte uzaklarda gökyüzü! Ben ise mezar gibi taşların ıssızlığında yaşıyorum! Dilsiz mi olayın ben de! Neyin şiirini yazayım bugün? Söyle! Ölümün mü? Kimi ilgilendiriyor? Hayatın … Okumaya devam et
Çepeçevre kuşatılmışken ölüm pusuya yatmışken (kaçıp deliğe sığınmış fare gibi çaresiz) alevlendikçe ruhun bir kadında çare arayacaksın, onun eline, dizine kucağına sığınacaksın. Sadece sımsıcak kucak değil seni çağıran, ürperten tutku değil, çaresizliğin de ona iter seni. İşte bu yüzdendir ki, ölümün soluk yüzü çıkıp gelene kadar sarılır kadınına onu bulabilen talihli. Sevmelisin! Çifte yük … Okumaya devam et
Ünlü Macar şairi Miklós Radnóti 5 Mayıs 1909’da doğdu ve 9 Kasım 1944’de sürgün edildiği NAZİ „çalışma kampında” yaşamını yitirdi. SAVAŞ GÜNLÜĞÜ PAZARTESİ AKŞAMI Dehşetin pençesini duyuyorsun yüreğinde ve bazen sadece uzaklardan gelen bir haber gibi dünya; çocukluğun artık sadece anılarda, tırmandığın yaşlı ağaçlarda. Endişeli sabahlar ve korkunç geceler arasında savaşın dehşetiyle geçti … Okumaya devam et
UYKUDA YÜREKLER (Miklós Radnóti 1909 –1944) Uykuda yürekler ve uykuda korkular yüreklerde, uykuda örümcek ağı yanında, duvardaki sinek de. Derin bir kıpırtısızlık evde, hep uyanık fare bile sessiz, uykuda bahçe, dallar fidanlar, kuşlar ağaçtaki, kovandaki arılar, gül goncasındaki böcek, ta ki iri tanelerinde buğdayın, uykuda Yaz da. Ayın ateşi de uykuda, sanki gökte soğuk metal … Okumaya devam et
Tarih 11 Nisan, karlı ve soğuk kış günlerinin ardından güneşin artık ihtiyatlı da olsa kendini göstermeye başladığı sıradan bir Nisan sabahı… Sokağa çıkmak için bindiğim asansörde beni bir sürpriz bekliyor. Asansördeki aynanın yanına özenle iliştirilmiş küçük bir kâğıt görüyorum. Bir kayıp ilanı, ya da satılık- kiralık ev ilanı sanıyorum önce. Ama dikkatli bakınca, bilgisayar çıktısıyla … Okumaya devam et
MINT VAK GYERMEK – ATAOL BEHRAMOĞLU Elönti szívem az este meg a bánat ezen az áprilisi alkonyaton mikor elmúlóban minden és a szomszédban csikóval játszik egy kölyök. Mozdítgatja a lombokat a szél csupán a halál mozdulatlan: homályos őszéjszakákon az üresen visszhangzó nagyszobákban itt aludt mindég egy gyerek még künn diófák meg a nyírek fájdalma suhogott. … Okumaya devam et
Tarık Demirkan 