Bir fotoğraf karesi:

Beyaz formalı oyuncular, kendi yarı alanlarında, birbirlerine sarılmış, santra çizgisi üzerinde dizilmişler. Rakip futbolcuları izliyorlar.

Mavi formalı oyuncular ise başlama vuruşu öncesinde kendi yarı sahalarında diz çökmüşler. Yüzleri rakip oyunculara dönük bekliyorlar.

Fotoğraftan bu anın başlama vuruşu öncesindeki saygı duruşunu temsil ettiği anlaşılıyor.

Ancak resimde bir terslik var, neden bir kısım futbolcular diz çökerken, diğerleri ayakta?

Saygı duruşu herkes için geçerli değil mi?

UEFA tarafından 2012 Avrupa Şampiyonanda ilan edilen ve “Respect” sloganıyla futbol sahalarında maç öncesi saygı duruşuyla ırkçılığa karşı ortak tavır almayı amaçlayan kampanya arttık unutuldu mu?

Hayır,  unutulmadı elbette, ancak son zamanlarda futbolcular sıradan saygı duruşunun ötesine geçen yeni bir adet başlatmışlardı.

25 Mayıs 2020 tarihinde Amerika’da bir polisin diziyle dakikalarca gırtlağına basarak ölümüne neden olduğu siyahi George Floyd’un anısına, Amerika spor müsabakalarında yeni bir gelenek başlamıştı: Irkçılık artık maç öncesinde iki takım  oyuncularının bir dakikalık saygı duruşunda dizlerini yere koymalarıyla protesto ediliyordu.

Bu adet hemen Avrupa’ya da taşındı. UEFA tarafından başlatılan ırkçılığa karşı hareket yeni bir ivme ve değer kazanmıştı.

Ancak bu yeniliği benimsemek istemeyenler de oldu!

Önce Polonya takımları, sonra Çek takımları uluslararası maçlarda “biz kimsenin önünde diz çökmeyiz” diyerek saygı duruşunda ayakta kalmayı “tercih ettiler”.

Bu ülkelerin ulusal federasyonları da “biz oyuncularımızı serbest bıraktık” istedikleri gibi yapsınlar diyerek aradan sıyrıldılar.

Şimdi fotoğrafımıza geri dönelim.

Çünkü bu karede yukarıda özetlediğimizden çok daha fazlası var.

Beyaz formalı futbolcular Çek Slavia Praha takımının oyuncuları.

Maviler da İngiliz Arsenal takımı futbolcuları.

Slavia Praha Avrupa liginin bir alt turunda karşılaştıkları Glasgow Rangers maçında, saygı duruşunda yine diz çökmeyi reddetmişler ve çok sert geçen maçın ardından İskoç takımını elemişlerdi.

Ancak o maçtan akıllarda kalan maçın sonlarına doğru yaşananlar olmuştu.

Prag orta saha oyuncusu Ondrej Kudela Glasgow futbolcusu Glen Kamara’ya yaklaşmış, ağzını eliyle kapatıp kulağına doğru eğrilip bir şeyler fısıldamıştı.

Bunun ardından da maç çığırından çıkmıştı.

Siyahi oyuncu Kamara, Çek Kudela’nın kendine “kara maymun” dediğini iddia ediyordu!

İtiş kakışların ardından oyun sona ermiş, ancak kavga soyunma odalarında devam etmişti.

Dahası, bir ay önce gerçekleşen bu olayın ardından UEFA disiplin kurulu Çek oyuncuya tam on maç futbol yasağı vermişti.

Yani UEFA’ya göre iddia doğruydu ve Ondrej Kudela on resmi uluslararası maçta oynayamayacaktı.

Slavia Praha kulübü futbolcusu adına özür dilemeyi reddetti. Sadece cezayı çok yüksek buldukları yönünde bir açıklama yaptılar.

Ve men cezası Çekya cumhurbaşkanı Milos Zeman tarafından da protesto edildi.

İşte fotoğraf bütün bu olup bitenlerin ardından, Slavia Praha ve Avrupa Ligindeki yeni rakibi Arsenal maçı öncesinde çekildi.

Slavia Praha futbolcuları yine ayaktalar ve rakip futbolcular yine ölen siyahi kurbanları anarak ırk ayrımını diz çökerek protresto ediyorlar.

Ancak fotoğrafta bir ayrıntı daha var: herkes yuvarlağın dışında! Biri hariç: Arsenal oyuncusu siyahi futbolcusu Alexandre Lacazette Çek takımının hemen karşısında, diz çökmüş ve meydan okuyan bakışlarla beyaz formalı futbolcuları süzüyor.

Tek başına!

Bir şeyi anlamaya çalışıyor Arsenal kaptanı Lacazette:

Fransız devriminin “Liberté, égalité, fraternité”; (Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik) sloganından  232 yıl sonra,

Hitler faşizminin ırk, renk ve düşünce farklılığı nedeniyle toplama kamplarında milyonları imha ettiği II. dünya savaşından 76 yıl sonra;

Dr. Martin Luther King’in ırkçılığı ve ayrımcılığı lanetlediği ve gelecek güzel günlere olan inancını dile getirdiği “I have a dream!” (Bir rüyam var!) cümleleriyle anılan ünlü konuşmasından 58 yıl sonra bütün bunlar hala nasıl olabiliyor?

İnsanlar, milletler hala neden ırkları, dinleri renkleri nedeniyle birbirlerini küçümseyebiliyor, ya da kendilerini neden diğerine karşı daha üstün görebiliyorlar?

Oysa burası futbol sahası!

Burada dinin, dilin, ten renginin önemi yok.

İstediğin kadar kendini beğen, ötekini aşağıla!

Topa hakim oluşun belirler sonucu!

Soğukkanlılığın, becerin, tekniğin ve spora sadakatin!

Alexandre Lacazette’in aklından geçenler bunlar olmalı.

Maça geri dönecek olursak: saygı duruşunun ardından santra vuruşuyla maç başladı, ve maçı 4-0 Arsenal kazandı.

Ha, bu arada Alexandre Lacazette iki de gol attı.

Resmi istatistiklere giren rakamlar bunlar.

Ama benim aklımda hep o ilk sahne kaldı.

Tarık Demirkan