Hayatın kendisidir teslim olmamak.

Akla, mantığa, ahlaka, dünyaya bakışına ters ise

kabul etmemektir dayatılanı.

Direnmektir, zorla yaptırılmak istenene.

Hayır diyebilmektir, gerektiğinde!

Konuş dendiğinde susmak,

Sus dendiğinde haykırabilmektir!

Kendin olabilmektir, teslim olmamak!

Maskesiz, yalan gülüşsüz, uyduruk tebessümsüz.

Emirle gülüp,  emirle ağlamadan,

içinden nasıl geliyorsa, öyle davranabilmektir!

Yalana yalan diyebilmektir.

Yılana da yılan!

Teslim olmamak “dayanışmaktır”!

Yere düşene el uzatmak,

Bir yudum su vermek mahpusa.

Ve gerektiğinde bir lokma ekmek!

Zorba emrettiğinde gül bile atmamaktır dosta!

Gösterilen yolda yürümemektir, eğer inanmıyorsak!

Teslim olma asla!

Çünkü teslim olduğunda

Teslim alanın o uğursuz gölgesi

çökecek senin de ruhuna.

Damlasın sen denizde!

Küçük, ama belirleyici!

Milyon  kere milyon özgür damladan biri.

Sen ne dersen o olacak!

Unutma, sensin denize veren hayatın rengini!

Maviden kızıla şakıyan bir yakamoz gibi.

 

Tarık Demirkan

31.10.206