Buenes Aires’te bir metro istasyonu.

Amnesty İnternational’ın girişimiyle Suriye’den binlerce km. uzakta küçük ve ortalama bir Suriyeli evi yaratılmış.

Metroda günlük telaş içinde bir yerden bir yere giden insanlar eğer isterlerse bu Suriye konutuna adım atabiliyorlar.

Yerdeki halılar, kilimler, yastıklar hepsi bu Suriyeli evinin inanılır olması için.

Çünkü pencereden dışarıya baktığınızda savaşı, patlayan bombaları ve yıkımı görüyorsunuz.

Elbette bu ev gibi, pencereden görünenler de imitasyon.

Gördükleriniz sadece Suriye’de olup bitenlerin ekrana yansıması.

Ama sadece camdan dışarı değil, konuta giren ve gözlerini pencereye diken insalara da göz atın!

Dışarıdaki patlamalarla nasıl tepki verdiklerini izleyin.

Nasıl irkildiklerini, korktuklarını farkında bile olmadan nasıl geriye doğru çekildiklerini görün.

Oysa onlar bunun bir dekor olduğunun çok biliyorlar.

Ama savaşın dehşetinin sadece beyaz cama yansıması bile  onları ürkütmeye yetiyor.

İşte bu fikir bu nedenle çok başarılı!

Savaşı, dehşeti, korkuyu ve yıkımı bir televizyon haberinin ötesine taşıdığı, bu dehşeti insanların metroda bile günlük hayatlarına sokabildiği için.

Binlerce önemli, ama içi boşalmış savaş karşıtı cümleden daha etkili bir yöntem bu.

Sanatın önemini hala kavrayamayanlara duyurulur.

(videoyu izlemek için you tube’a gitmek gerekiyor)